Een van de nieuwe activiteiten van de activiteitencommissie is een gravelride, dit wint inmiddels flink aan populariteit en ook binnen de club zien we deze fietsen steeds meer verschijnen. De fabrikanten zijn er blij mee en wie op een zondagmorgen het Kroondomein doorkruist ziet op de doorgaande wat hardere paden heel veel gravelaars langskomen.
Bekijk hier de foto’s
Louis Boumeester had voor onze club ook een route uitgezet door met name het Kroondomein waarbij men kon kiezen uit een route van 50 of 65 kilometer.
Zo’n 20 fietsers stonden op 4 februari in Emst klaar voor de start om dit eens uit te proberen, alleen de routeman lag zelf ziek thuis op de bank. Maar met de route in de GPS geladen was het ook prima te doen en hoefde Louis het gemopper na het stuk blubber in het Kortenbroek bij Vaassen ook niet aan te horen.
Aan de start verschenen de nodige gravelbikes, een paar MTBs en uw reporter had de ‘oerbosfiets’ cyclocross onder het stof vandaan gehaald. Dapper vond menigeen met die smalle bandjes maar gezien het parcours en met wat stuurmanskunst prima te doen bleek achteraf.
Bij de start was het als gewoonlijk even afwachten wie met welke groep mee zou gaan maar was keurig verdeeld in twee maal 10 fietsers. Tempo begon rustig in groep 1 waar ik mij bij had aangesloten en passeerden al vlot de 2e groep die nog een tijdje aanhaakte. Vanaf Wiesel omhoog ging het lekker over de niet al te zachte paden, er werd nog gekeuveld dus prima tempo door André aangegeven. Vanaf de Echoput maakten we een lusje Hoog Soeren en daar haakte Ruud af om de nodige lopers aan te kunnen moedigen bij de Midwinter loop. Afdalingen en klimmetjes wisselden elkaar af en na de Aardhuisweg ging het tempo in de afdaling op de Hofweg onder aanvoering van André nu flink omhoog. Eenmaal wat vlakker werd het een ander verhaal, zijwind en soms wat zachte ondergrond sloeg de groep wat uit elkaar. Nabij Uddel werd er gewacht en een kleine pauze ingelast om weer op adem te komen, en waren we over de helft.
Na de herstart hadden we de meeste hoogte meter wel gehad maar volgden nog een paar lastige stukken omhoog en raakte bij een enkeling niet alleen de bidon wat leger. We doorkruisten de Elspeter Struiken en de Noorderheide en tikten nog bijna Vierhouten aan. De groep bleef mooi samen en Ropbert maakte zich zorgen over zijn binnenband die steeds iets meer door zijn buitenband kwam. Bij Gortel haakten twee Epernaren af voor de kortste weg naar huis, de rest ging nog door tot Emst. In de laatste kilometer begaf de achterband van Robert het toch echt en pompen hielp niet meer. Lopen kon maar rustig fietsen over een zandpad ook wel, beide banden waren toch stuk en aan vervanging toe.
Met vijf man, de andere groep bleek bij het Smallert te zitten, hebben we nog een bakkie koffie genuttigd bij de VV Emst en de route geëvalueerd. Mooie route, voor sommigen nieuwe stukken, en prima fietsweer met een leuke groep.
Sander Pannekoek