Zilveren Sigaret 9-9-2023

Is de 46e rit om de Zilveren Sigaret de allerlaatste voor leden van Houdt de ketting Strak uit Emst?

Onder een tropische hitte werd zaterdag 9 september voor de 46e keer de Zilveren Sigaret verreden in de prachtige omgeving van Gortel en Niersen voor leden van wielerclub Houdt de Ketting Strak uit Emst. Zoals het er nu uit ziet zal dit de allerlaatste keer zijn dat deze tijdrit om de Zilveren Sigaret verreden is. Het wordt namelijk steeds moeilijker om vergunning te krijgen voor het organiseren van een onderlinge tijdrit voor de leden van HDKS. Een andere bijkomstigheid is dat de animo onder de leden voor het verrijden van een tijdrit ook sterk is afgenomen. Twee redenen om ermee te stoppen. Het bestuur is op dit moment drukdoende om naar alternatieven te kijken en zal dit dan in de Algemene Ledenvergadering begin 2024 presenteren.

De wedstrijd om de Zilveren Sigaret was de oudste rit van Houdt de Ketting Strak. Het is in 1977 begonnen als tijdrit. Nu was het een tijdrit, maar de leden konden zich ook opgeven als regelmatigheid rit. De afstand is in al die jaren hetzelfde gebleven, namelijk 32.2 km. Hoe is De Zilveren Sigaret ontstaan? Het was de thans 90-jarige Willie van Essen uit Emst die in 1977 een jaar van het roken af was. Hij had altijd gezegd als ik een jaar van het roken af ben, ga ik een tijdrit organiseren met de toepasselijke naam De Zilveren Sigaret. En van Essen hield zijn woord.

Winnaar van de 46e tijdrit editie is Hans Dekker geworden in een prachtige tijd van 48 minuten en 55 seconden. Dekker had een voorsprong van 1 minuut en 58 seconden op nummer twee, Joost van Oosterhout. Als nummer drie ging Hans Peters over de finish met een tijd van 52 minuten en 16 seconden.

Bij de regelmatigheid wedstrijd werd Bas Buis in ’t Veld eerste. Hij had opgegeven de Zilveren Sigaret te rijden met een gemiddelde van 31.1 km. En reed her parcours met een gemiddelde van 31.8 km. Als tweede eindigde Jan van de Vlekkert en derde werd Sander Pannekoek. Van de Vlekkert had opgegeven te rijden met een gemiddelde van 28.0 km en dat werd 28.8 km. Pannekoek dacht de rit met een gemiddelde van 33.5 km te gaan rijden, maar aan de finish bleek dat hij de Zilveren Sigaret gereden had met een gemiddelde van 35.0 km en dat was helaas voor hem te snel.

Henk Boeve

Winnaars tijdrit: Hans Dekker, Joost van Oosterhout en Hans Peters
Positie
Alg.
NaamEindtijd1e ronde2e rondeGereden
gemiddelde
1Hans Dekker00:24:23,5000:24:31,9400:48:55,4439,5
2Joost van Oosterhout00:25:00,0000:25:53,8600:50:53,8638,0
3Hans Peters00:25:56,1700:26:20,3500:52:16,5237,0
4Joey van der Haar00:26:11,7100:26:51,4600:53:03,1736,4
5Sander Pannekoek00:27:25,4600:27:44,1800:55:09,6435,0
6Rick van Norel00:26:50,2700:28:23,3100:55:13,5835,0
7Peter van Grootheest00:26:10,2700:29:29,2400:55:39,5134,7
8André van Deelen00:25:20,8600:30:33,0000:55:53,8634,6
9Chris Ronde00:27:52,7700:28:09,9000:56:02,6734,5
10Gert Bijsterbosch00:28:29,3900:29:22,1700:57:51,5633,4
11Robert Leusink00:28:37,0800:30:38,4800:59:15,5632,6
12Bas Huis in ’t Veld00:30:00,2700:30:47,4401:00:47,7131,8
13Jan van den  Vlekkert00:33:29,5500:33:38,7001:07:08,2528,8
Winnaars regelmatigheidsrit: Bas Huis in ’t Veld, Jan van de Vlekkert en Sander Pannekoek
PositieNaamVerschil
uu:mm:ss
+/-Opgegeven
gemiddelde
Gereden
gemiddelde
1Bas Huis in ’t Veld00:01:20+31,131,8
2Jan van den  Vlekkert00:01:52+28,028,8
3Sander Pannekoek00:02:31+33,535,0
4Robert Leusink00:02:3634,132,6
5Gert Bijsterbosch00:03:28+31,533,4
+ is te snel; – is te langzaam

Bekijk hier de foto’s van deze laatste Zilveren Sigaret

Cultureel rondje 20-8

Voordat het Kroondomein voor drie maanden dicht gaat stapten de leden van wielervereniging Houdt de Ketting Strak uit Emst onder leiding van Gert Pannekoek, Annemiek van Loon en Sander Pannekoek op de mountainbike voor een cultuurhistorische tocht. Onderweg werd letterlijk en figuurlijk stilgestaan bij een aantal bijzondere plekken. Begonnen werd bij de vroege geschiedenis van het gebied met de grafheuvels die in een lange rechte lijn liggen die vroeger eindigde op de plek van de grote kerk in Epe. Holtrichters, maalmannen, Kozakken en eekschillers kwamen in de verhalen voorbij. Voor vele was het een vreemde gewaarwording dat het bos waarin ze stonden 150 jaar geleden heide was. De bossen waren onder andere verdwenen in de houtskoolmeiers. Een aantal leden wist nog te noemen dat op de kop van de Aardhuizerweg zo’n 30 jaar geleden nog een houtskoolbrander actief was mét de bijbehorende rookpluimen. De Paalweg is aangelegd door Belgische vluchtelingen in de eerste Wereldoorlog. Hiervoor werden boomstammen dwars tegen elkaar gelegd en vervolgens met een dikke laag leem bedekt. Duidelijk werd dat Prins Hendrik een stevige stempel op de huidige verschijningsvorm van het gebied heeft gedrukt. Eerst met ossen en later met stoommachines werd de bodem bewerkt voor de aanplant van mijnhout en exotische bosbouwsoorten zoals de douglasspar. De rechte paden maakten de exploitatie van het bos makkelijker. De Stadhouderskuil en vele andere kuilen leverden het water voor de stoommachines.  

Ook de échte Hoge Duvel, de Bronzen kathedraal en enkele lievelingsplekken van Koningin Wilhelmina werden bezocht. Na afloop werden bij een kop koffie nog heel wat verhalen uitgewisseld. En zo hoort het, verhalen zijn er om doorverteld te worden. 

Bekijk hier de foto’s van Sander en diverse fotografen

Bekijk hier foto’s van Louis Boumeester

Posbankrit 2023

Bekijk hier de foto’s

HDKS in Limburg

Bekijk hier foto’s van diverse fotografen van dit weekend

16-18 juni was het weer tijd voor het jaarlijkse HDKS weekend Limburg. Met 15-en deze keer, in dezelfde fijne locatie in Mechelen als vorig jaar. Ruud reed als 16e mee maar sliep als raskampeerder op een nabijgelegen camping.

Aart moest zijn plek in het begin nog even vinden, zo zonder een aantal leden van de oude garde die er vanwege persoonlijke omstandigheden, vakantie, lijfelijke uitdagingen, aanstaande bevallingen, dan wel overschot aan angstzweet niet bij waren of niet bij konden zijn. Natuurlijk hielp het ook niet mee dat er naast het HDKS weekend nog een tweede groot fietsevenement georganiseerd werd met de Bartje 200, waardoor zowel oudgediende Joost als nieuwe ster aan het firmament BertJan helaas verstek moesten laten gaan.

Mooie routes ook dit jaar weer. Vrijdagavond de vrijdagroute van vorig jaar met een aantal bekende klimmetjes. Alleen andersom dit keer, en hij werd daardoor door weinigen herkend. En nu zónder regen maar mét twee lekke banden. Samen met de verlate start – veel late aankomers door de files van het derde grote evenement van het weekend (Pinkpop) – zorgde dat voor nul koffie/vlaai stops op de vrijdagavond. Gelukkig was het niet zo warm, dus drinken genoeg in de bidons… voor het eerste uur. We kwamen er achter dat uitgestelde cola heel erg lekkere cola is. Lekkerder dan sex volgens sommigen. Ik heb daar geen mening over. Bij terugkomst was er geen outfit meer te bekennen zonder zoutringen. Gelukkig waren er chips en borrelnootjes om de verloren electrolieten en calorieën weer aan te vullen. Veel chips. Nog meer borrelnootjes. Daarna nog pasta en wat alcohol erin, en hup naar bed.

Limburg Dag 2

Zaterdag zuidwaarts naar de Eiffel (geen familie van de toren), naar het hoogste punt van België. Eerste helft van de rit mooie lopende klimmen van aardig wat kilometers rond de 5%. Prachtige vergezichten. Via het hoogste punt van België op weg naar de ruststop in het pittoreske Duitse Monschau. Ook daar was de cola en de Apfelstrudel errug lekker. En na de rust woehoei! mooie lopende dalers van aardig wat kilometers rond de 5% op de weg terug. Nog even naar het hoogste punt van Nederland en hop nog een ijsje. Nu is Thirza zo’n wielrenster die er, wanneer uitgeput, altijd nog wel een sprintje uit weet te persen. Toen Aart haar er op de laatste klim nog even wilde uitsprinten om als eerste bij het traditionele ijsje aan de voet van de Camerig aan te komen, liet zij ook hem haar afgetrainde fiets/schaats/skeeler hielen zien. Na het ijsje was het tijd voor het dessert: vlees van de BBQ. Hein bleek erg zorgzaam, hij zorgde er samen met raskampeerder en al even zorgzame Ruud voor dat de rest alleen nog maar hoefde te kauwen en te drinken. De gehuurde gas BBQ bleek door Hein en Ruud ook als wenkbrauwtrimmer gebruikt te kunnen worden.

Limburg dag 3

Zondag ook weer België, richting Luik dit keer, met nu wel wat steilere klimmetjes. Pfff. Gerrit bleek Natascha’s hulpmotor. Als hij zelf af en toe door haar losgelaten werd, brommerde hij alles en iedereen voorbij – iedereen behalve René, die bleek een straaljager en een klimgeit als ouders te hebben… hij was elke keer al fluitend boven als de langzameren onder ons de eerste bochten nog moesten ronden. Ook brommers Louis, Robert, Wim en Peter bleven zoals altijd maar doorgaan. En Jurgen, die zaterdag deed of hij lange tijd tegen kramp aanzat, liet zondag zien dat hij zich gewoon lafjes had zitten sparen om zich op de laatste zondagse colletjes in de kopgroep te nestelen.

Geen onvertogen woord. Het hele weekend. Niet een! Wel veel gezelligheid. Veel goede, diepgaande (en nog meer minder diepgaande) gesprekken. De fijne groepsdynamiek zorgde dat zelfs André – stil en teruggetrokken als hij normaal gesproken is – gedurende het weekend toch steeds iets verder uit zijn schulp kroop.

Dan nog wat kudo’s:

Bertus – de grote organisator. Alles weer piekfijn in orde. En fietsen kan hij ook nog!

Hans – fijn dat hij er weer bij was, het deed ons beseffen hoe we hem in de groep gemist hebben de afgelopen tijd.

Natascha – zorgzaam, een vrolijke (niet zo) stille kracht door het weekend heen. Ondanks inspannende fietstochten als eerste op en aan de slag, zelfs al voor de meesten doorhadden dat er iets gedaan moest worden. Gerrit moet toch eens uitleggen hoe hij dat voor elkaar heeft gekregen.

Na 3 zonovergoten dagen, 300 km en 4.200 hoogtemeters en een niet bekend gemaakt aantal biertjes was het bijna tijd om huiswaarts te keren, maar uiteraard eerst nog even de traditionele afsluitende friet bij het station in Klimmen.

Mooi man. Fietsen, eten, drinken, ouwehoeren. En dan nog wat meer fietsen. We kijken alweer uit naar de editie van volgend jaar!

André

GP de Ketting 22 mei

HDKS organiseerde 22 mei de regelmatigheidsrit GP de Ketting met start en finish bij AV Cialfo in Epe. Dit jaar was de afstand 38.0 km. Hieronder de glorieuze winnaars en de volledige uitslag.

1e Sander Pannekoek, 2e René Steunenberg, 3e Louis Boumeester
PositieNaamVerschil
uu:mm:ss
+/-Opgegeven
gemiddelde
Gereden
gemiddelde
1Sander Pannekoek00:00:1533,133,0
2René Steunenberg00:00:16+33,033,1
3Louis Boumeester00:00:22+32,732,9
4Hans Dekker00:00:38+32,632,9
5Robert Leusink00:00:46+33,433,8
6Jan van den  Vlekkert00:01:0329,028,6
7Bas Huis in ’t Veld00:01:0433,332,8
8Jurgen Kocken00:01:35+29,229,8
9André van Deelen00:01:38+33,434,2
10Joost van Oosterhout00:02:43+33,034,4
11Gert Bijsterbosch00:03:46+31,232,9
12Natascha Doornebosch00:08:16+30,133,8

Kijk hier voor nog wat foto’s