Zaterdag werd in de prachtige omgeving van Gortel en Niersen voor de 42^e keer de tijdrit de Zilveren Sigaret voor leden van wielerclub Houdt de Ketting Strak uit Emst verreden. De deelnemers moesten tweemaal een glooiend parcours afleggen van 16.1 km.

In 1977 werd deze tijdrit voor de eerste keer gehouden en het parcours is altijd dezelfde gebleven. Medeoprichter van Houdt de Ketting Strak, Willy van Essen uit Emst, was toen de initiatiefnemer van deze tijdrit en de nu 85-jarige van Essen stelt nog steeds enkele prijzen beschikbaar.
In 1977 had van Essen daar een duidelijke reden voor, want hij was toen een jaar van het roken af. En hij heeft altijd gezegd , als ik het kan presteren om een jaar niet te roken, dan ga ik een tijdrit, samen met het bestuur en vrijwilligers van Houdt de Ketting Strak organiseren, met als hoofdprijs een Zilveren Sigaret.
En tot op de dag van vandaag heeft van Essen geen sigaret meer aangeraakt en stelt nog steeds prijzen beschikbaar voor de tijdrit “de Zilveren Sigaret”. Een bijzondere prestatie van een bijzondere man.
Maar ook de 54-jarige winnaar Joost van Oosterhout uit Vaassen leverde een geweldige prestatie. Nog nooit eindigde hij in de top drie, maar nu verpletterde hij iedereen.
Hij legde de 32.2 km tijdrit af in een tijd van 48.20.83 met een gemiddelde van precies 40 km per uur. Winnaar van Oosterhout had een voorsprong van 1 minuut en 38 seconden op nummer twee, Jelle ter Weeme. Als derde eindigde Roberto van Goor en die had weer een achterstand van 20 seconden op ter Weeme.
Bij de dames eindigde Natascha Doornebosch als eerste.

De deelnemers konden vooraf ook opgeven met welk een gemiddeld ze dachten deze tijdrit af te leggen.
Gertie Tellegen dacht de tijdrit af te leggen met een gemiddelde van 31.4 km en wat schets ieders verbazing, De Emsternaar legde het 32.2. km parcours exact af met een gemiddelde van 31.4 en werd grandioos winnaar van de regelmatigheidsrit. Tweede werd Sander Pannekoek. Hij gaf vooraf te rijden met een gemiddelde van 35.0 km en zijn werkelijk gereden gemiddelde bedroeg op de streep 34.5 km, iets te te langzaam dus. Derde werd Bas Huis in ‘t Veld. Vooraf had hij opgegeven te rijden met een gemiddelde van 28.2 km en uiteindelijke kwam hij over de finish met een gemiddelde van 29.9 km.

Foto’s kunt u hier bekijken

Uitslag Zilveren Sigaret

Dag 1

Met regenen vertrokken vanaf de Veluwe en droog aangekomen in het heuvelachtige zuiden, rond enen waren de meeste fietsers wel aanwezig voor de vlaai en koffie. De koelkast was afgeladen met vlees en bier maar eerst moest er gefietst worden. De reisleider had mij een route gestuurd en die werd in de gps geladen, dus we konden op pad. Een aantal ging op de brede banden maar het merendeel verkoos de racefiets. Na 5km hadden we al een eerste lekke band, gelukkig bleef het daarbij. Leuke route over leuke wegen met mooi uitzichten, niet iedereen kon daar evenveel van genieten tijdens een klim. De dode man nog maar even links laten liggen maar verder best nog wel pittige klimmetjes voor de wielen gehad. In Noorbeek werd een terras aangedaan en werden de eerste biertjes al verorberd. Na de herstart volgde gelijk een pittige klim en toen voelde die biertjes niet al te prettig meer. 😉 Nog een leuk slot aan de route gebreid en toen we weer bij ons onderkomen aankwamen stond het eten al klaar op het fornuis, met dank aan José. Het smaakte prima en geeft hoop ik voldoende energie voor morgen.

Sander Pannekoek

Bekijk hier de foto’s van dag 1

Dag 2

Na een prima ontbijt konden we ons opmaken voor een lange fietsdag, de route Top Tien Toeren werd in de gps geladen en de zakken van het shirt werden goed gevuld. Een mooie rustige aanloop in noordwestelijke richting over een glooiend parcours deed de beentjes goed. De eerste echte klim kwam nabij Geulle waar Bertus een lekke band moest vervangen. Via de hoogvlaktes ging het naar Berg waar we de Brakkeberg bedwongen. Op weg naar de Keuteberg een terras aangedaan, zelfde als vorig jaar, om weer op krachten te komen, helaas waren er slechts 5 stukken vlaai die gedeeld werden. Na de herstart begaf de ondersteuning van Aart het en ging hij terug naar Ransdaal, gelukkig was dat heel dicht bij. Wij konden gelijk de Keutenberg op en dat zorgde voor de nodige ongepaste opmerkingen. Langs ons vroegere onderkomen in Euverum nog een stukje Belgie aangedaan alvorens via de Epenerbaan en de toeristenweg het hoogste punt van Nederland opgezocht waar we met muziek werden ontvangen.

In Vijlen werden de magen weer gevuld voor het laatste zware deel met nog 6 pittige beklimmingen, enkele mannen haakten in Gulpen af vanwege wat lichamelijke ongemakken. Met een hoop gekraak en steeds verder zakkende snelheid werden de laatste hellingen bedwongen. Na nog een paar afhakers bleven we met acht over voor het laatste toetje, de Dode man, een zware klim die we allemaal fietsend boven kwamen al zag ik wel enkele mensen zigzaggend naar boven gaan.

Thuisgekomen werd er eerst wat vocht aangevuld en maakte Gertie een perfecte barbecue klaar waar flink wat van werd opgemaakt. Velen zullen morgen wat extra gewicht naar boven moeten torsen.

Sander Pannekoek

Bekijk hier de foto´s van dag 2

Dag 3

We werden weer rond half zes door de terugkerende buren gewekt, de voetballers gingen tekeer met zang en getrommel alsof Nederland het WK had gewonnen. Je moest wel heel vast slapen wilde je hier niet wakker van worden, maar gelukkig was de storm vlotjes over en konden we nog een paar uurtjes slaap pakken. Bij het ontbijt werd er maar eens flink met de stoelen geschoven op de tegelvloer opdat ook zij wisten dat we wakker waren, of ze er veel van gemerkt hebben??? Verder weinig last van ze gehad en zelfs de barbecue werd uitgewisseld.

Niemand melde zich voor de route dus knutselde uw reporter nog ‘snel’ even iets leuks in elkaar. Er waren wel vele verzoeken, niet te zwaar, niet te ver, niet te veel bulten, ijsje. Alles werd niet ingewilligd en dat leverde een hele mooie route op over klimmetjes die we nog niet hadden gehad afgelopen dagen.

Eerst werd de processie bekeken die bij ons langs kwam en halt hield bij ons onderkomen om de voormalige eigenaar te eren met gezang en geweerschoten. Leuk om deze folklore eens weer te aanschouwen. Na het vertrek kwamen we een hele stoet oude brommers tegen, en dat ging de hele dag zo’n beetje door met dat geknetter in het Geuldal, er bleek een grote meeting te zijn in Klimmen. De tweede klim was de Couberg, een klim van naam maar zo bijzonder ook weer niet. Aansluitend de Brakkeberg af en weer omhoog naar Berg en Terblijt, langs de antiekmarkt in Bemelen waar Thirza het verschil niet zag met een rommelmarkt. Na de klim gaven Aart en Cora aan de laatsten te zijn en trapten we lekker verder totdat ik een tingeltje hoorde en Bertus melde in Sibbe te staan, wij waren inmiddels al een eind richting Noorbeek. Omdat de beentjes niet goed waren besliste Bertus zijn eigen rustige route terug te fietsen. Over mooie glooiende wegen ging het dus door naar Noorbeek en na een gemiste afslag bleek later Jan Dokter zoek, na een belletje stond hij ons in Slenaken weer op te wachten en werd daar de inwendige mens verzorgd. Sommigen werkten hier een complete maaltijd naar binnen, anderen een van de weinige stukken vlaai. Bertus had het trouwens beter voor elkaar met vlaai dan de lokale horeca, op twee terrassen was de aanwezige vlaai minimaal terwijl die hier toch zo gepromoot word.

Na de Slenakerberg stoven we bij Camirig, langs de ijsboer, omhoog het Vijlenerbos in en was het weer ieder voor zich op de 2.5km lange klim. Thirza ging tot het uiterste om uw reporter bij te halen en hing even als een dood vogeltje over het stuur maar reed het hele weekend super.

Vanuit Partij brak bij menigeen het zweet al weer uit toen de Gulperberg opdoemde, dit verdween weer toen we er rechts langs gingen. Er werd nog volop gebabbeld toen we in Gulpen plots linksaf de Gulperberg alsnog opstuurden, een hoop gekraak, gemopper en gevloek weerkaatste tussen de bomen en daalde neer op het Mariabeeld. Erg pittig, vooral het eerste stuk was de conclusie toen een ieder boven en weer bijgekomen was. Met nog een paar lusjes rondom Gulpen en de Fromberg werd deze dag afgesloten en kunnen we terugkijken op een prachtig en goed georganiseerd weekend.

Bertus bedankt voor de organisatie, Gertie voor de barbecue, alle anderen voor het prima gezelschap en bedankt voor het bedanken en trouw volgen van mijn achterwiel door het mooie Limburgse land. Heb met plezier een paar leuke routes voor jullie uitgezet.

Als een ding wel duidelijk was voor mij dit weekend, is dat je blij moet zijn dat je zo mag afzien op elke (zware) klim.

Sander Pannekoek

Bekijk hier de foto’s van dag 3

Door Wim Brouwer.

Maandag 11 juni was het weer tijd voor de jaarlijkse regelmatigheidsrit. Zoals ieder jaar werd er weer gestart vanaf de atletiekbaan van Cialfo. Ondanks het prima fietsweer waren er maar 13 deelnemers, toch zo’n 10 minder dan voorgaande jaren. Jammer genoeg lieten de jeugdleden het allemaal afweten.

Voor diegene die het nog niet kennen; bij de regelmatigheidsrit geef je vooraf op met welke gemiddelde snelheid je de route denkt te rijden. Je krijgt een routebeschrijving, maar de afstand weet je niet. Ook is het niet toegestaan een Garmin of andere fietscomputer op je fiets te hebben tijdens de rit. Hoewel dit door een deelnemer niet helemaal goed was begrepen en deze zodoende met zijn fietscomputer de rit reed. Ondanks dat eindigde hij in de onderste regionen, dus wel of geen fietscomputer, het zegt niet alles. Gertie Tellegen had net als vorig jaar weer een route uitgestippeld en deze op een A4-tje afgedrukt voor de deelnemers. De rit ging via de Oranjeweg naar Gortel achterlangs Vaassen en via de Ramsbrugweg naar het kanaal. Daarvandaan via de Weteringdijk richting Oene en via de Oenerweg weer richting Cialfo. Een ritje van 37 km. Nadat na ongeveer 5 kwartier iedereen weer terug was en de gereden tijden in de computer waren gezet bleek dat op 3 deelnemers na iedereen een hoger gemiddelde had gereden dan op gegeven was. Was het het lekkere fietsweer, stond de wind goed of reed misschien toch niet iedereen voor zich maar in groepjes? Jan Dokter reed lek en kon daardoor een goede uitslag wel vergeten. Nadat er onder het genot van een kopje koffie was bij en nagepraat werden de prijzen uitgereikt. Er waren gezonde cadeaubonnen voor de nummers 1,2 en 3.

Hopelijk zijn er volgend jaar weer meer deelnemers en vooral weer jeugdleden. Deze wedstrijd wordt niet gewonnen door hard te rijden, maar regelmatig, dus in principe kan iedereen winnen.

Foto’s door Sander Pannekoek

Door Henk Boeve

Onder een stralende zon en met een stevige oostenwind in de rug werd zondag de tweede onderlinge tijdrit voor leden van wielerclub “Houdt de Ketting Strak” uit Emst verreden. Deze tijdrit staat in de boeken als de “Klimtijdrit”. De start hiervan is op de Nieuwe Zuidweg nabij de Kamperweg en de finish boven op de Knobbel in ’t Harde.

En wie de jeugd heeft, heeft de toekomst is een belangrijk gezegde. En “Houdt de Ketting Strak” heeft een aantal geweldige jeugdleden die hun mannetje staan in het tijdrit rijden.

Zo werd de 16-jarige Stijn van Lohuizen winnaar met een gemiddelde van 42.6 km. Van Lohuizen noteerde een tijd van 11.32.34 over het heuvelachtige parcours van 8.2 km. Op de 2^e plaats eindigde ook een jeugdlid, namelijk de 17-jarige Jelle ter Weeme met een tijd van 11.39.53. Als derde eindigde de winnaar van vorig jaar, Louis Boumeester, en zijn tijd was 11.45.78. Vorig jaar had hij een tijd nodig van 12.13.35.

Ook dit jaar konden de deelnemers vooraf opgeven met welk gemiddeld ze dachten deze klimtijdrit te rijden.
Zo had Sander Pannekoek vooraf opgegeven dat hij de tijdrit wilde afleggen met een gemiddelde van 36.7 km en uiteindelijk reed hij de rit met een gemiddelde van 37.5 km per uur en werd winnaar. Op de tweede plaats eindigde Jan van de Vlekkert en derde werd Jan Dokter. Alle deelnemers waren uiteindelijk sneller dan dat ze vooraf hadden opgegeven.

KLIMTIJDRIT FOTO’S

Uitslag Regelmatigheidsrit

Door Henk Boeve

Onder een stralende zon en weinig wind werd zondag de eerste onderlinge tijdrit verreden voor leden van wielerclub “Houdt de Ketting Strak” uit Emst.
Traditioneel is dit altijd de “Gisola” tijdrit in de omgeving van Niersen met als klap op de vuurpijl de beklimming van de “Hoge Duvel”. Het parcours moest 2 keer gereden worden. De totale afstand bedroeg 16.2 km

En wat was het spannend. Tussen winnaar Roberto van Goor en nummer twee, Jelle ter Weeme, zat slechts een verschil van ruim 1 seconde. Deze winst pakte van
Goor in de 1^e ronde, want toen was hij 7 seconden sneller dan ter Weeme en ter Weeme kon dit verschil in de 2^e niet helemaal goed maken en bleef dus steken op ruim 1 seconde. Winnaar van Goor zijn gemiddelde bedroeg 40.1 km/uur.
Als derde eindigde Gerrit Peters en hij had een achterstand op de winnaar van ruim 10 seconden. Bij de dames werd Thirza Gorkink winnaar.

Bij de 50+ werd de 62-jarige Wim Karman winnaar. Hij had een voorsprong van iets meer dan 30 seconden op Jan Dokter. Gezien zijn leeftijd (70) een geweldige prestatie van deze Epernaar. Derde werd in deze categorie Gert Bijsterbosch.

Ook konden de deelnemers voor aanvang opgeven met welk een gemiddelde ze deze tijdrit wilden afleggen. Dan moeten wel alle hulpmiddelen verwijderd worden, zoals teller etc.
Jan van de Vlekkert kwam hierbij als beste uit de bus. Vooraf gaf hij op dat hij dacht te rijden met een gemiddelde van 31.3 km, maar hij deed dit met een gemiddelde van 31.6 km en was daardoor 15 seconden te snel. Als tweede eindigde Sander Pannekoek. Zijn opgegeven snelheid bedroeg 35.2km per uur, maar dat werd 35.7 km. Net als winnaar van de Vlekkert te snel, 21 seconden. Jan Dokter gaf een gemiddelde op van 35.3 km en was zelfs 47 seconden te snel. Want hij reed met een gemiddelde van 36.3 km en goed voor plek drie.

Directeur Henry Nijboer van “Gisola” reikte onder het genot van een kop koffie de vele prijzen uit bij vakantiepark “de Bosrand” aan de Elspeterweg in Vaassen.

Klik op deze link voor de foto’s.