Wim en Nel Schakelaar

“Het bestuur heeft Wim en Nel Schakelaar door middel van een bos bloemen hartelijk bedankt voor het 15 jaar lang organiseren, samen met Henk en Tineke Boeve, van onze traditionele paasbrunch.

Inmiddels hebben we in de persoon van Harry Bolink een waardige opvolger gevonden voor Wim om de paasbrunch mede met Henk te gaan organiseren.”

 

Bert Albers

Paasrit

Zaterdagavond dacht ik nog dat het een verregende paasrit zou gaan worden, Maar het was droog zondagochtend dus enthousiast stapte ik weer eens op de racer richting Emst. Daar liep het langzaam maar zeker nog aardig vol en tikten we nog net de 25 deelnemers aan om 9.40 uur.

Dat het een gezellige rit moest worden met aangepast tempo dat was wel duidelijk en we vertrokken met z’n allen. De eerste en gelukkig enige lekke band kwam al ter hoogte van de Veluwse Bron. De route liep via modderige polderwegen richting de IJssel.  Door de modder en een regenbuitje kreeg het maar niet echt warm maar langs de IJssel ging het tempo omhoog en daarmee ook de lichaamstemperatuur. Het bleef grijs en nat, Pas voorbij Epe klaarde de lucht wat op en werd er nog flink tempo verhoogd richting de Loarkit. En de hele groep bleef bijeen, we kunnen het wel!

In de Loarkit was de paasbrunch al gestart en zagen we veel collega renners in vrijetijdskleding die toch het buffet niet wilden missen. Gezellig druk was het en de koffie, het brood en de eieren waren weer supervers en in overvloed aanwezig.

Niet al te veel leden durfden het op te nemen tegen Jelle ter Weeme die vorig jaar met overmacht de surplace wedstrijd won. Ook dit jaar was hij niet te verslaan.
1. Jelle ter Weeme  2. Bas Huis in t Veld  3. Henry Jacobs  4. Gerrit Peters 
De prijzenpot bestond uit diverse formaten choco-hazen, aangevuld met heerlijke taartjes. Net als al het lekkere brood zijn deze gesponsord door Marcel Commandeur. De eieren waren ook nu weer geleverd door José Lagerwey. Hartelijk bedankt sponsoren!

De zon meldde zich eindelijk, te laat, maar wel lekker tijdens de laatste kilometers richting huis.

Arend Stegeman

The Battle 18-3-2018

Twee weken geleden konden we nog schaatsen op natuurijs, vorige week konden we in de korte broek op de fiets springen, en vandaag werd de halve garderobe aangetrokken tegen de Siberisch koude omstandigheden. De Batlle stond op de kalender en gezien de omstandigheden viel de opkomst met 23 fietsers alleszins mee. Gezamenlijk ging het met het windje in de rug richting Gortel voor de start van ‘The Batlle’. Bij het Boshuis was er al consternatie, niet iedereen had de aankondigingsmail goed gelezen of de route in zijn GPS gezet. Het bestuur had bedacht om de route omgekeerd te rijden, echter … op één na schitterde het bestuur door afwezigheid om dit kenbaar te maken. Bij velen moest de route eerst nog geactiveerd, en wie neem vervolgens het voortouw.

Uw reporter vond het wel goed en reed rustig naar de start om de route op te pikken, nog geen idee wie er aan sloten maar verwachte een behoorlijke groep. We peddelden rustig voort en Gerrit schoof mij voorbij maar niemand had behoefte achter hem aan te gaan. Een kilometer of drie verder was ik iets naar achter gezakt en een blik naar achter leerde dat ik al bijna de laatste man was, in geen velden of wegen iemand te zien. Groep 1 was dit dus ….. zeven mannen en Jolanda.

Het tempo zat er lekker in en het parcours lag er prima bij, wel oppassen voor de bevroren sporen maar onheil bleef ons bespaard. Bij groep 2 bleek dit wel anders, hier duikelden er nog wel een paar af door onvoldoende afstand of wat dan ook. Misschien toch weer eens een cursus volgen.

Uw reporter had niet echt zijn dag maar kon de groep nog wel volgen en kreeg na verloop van tijd gezelschap van Robert. Ook de kop wisselde en dat gaf weer mogelijkheden om op bepaalde gedeeltes aan te sluiten. En zo kon je als laatste man ook zo maar weer kopman worden toen er een afslag werd gemist. De groep bleef mooi bij elkaar en waar uw reporter halverwege betere benen kreeg zakte Robert steeds verder naar achteren maar werd er regelmatig keurig op hem gewacht.

Of het de vermoeidheid was of de oude oogjes weet ik niet maar op het eind was er wat vaker twijfel over de route of werd er verkeerd afgeslagen. Eenmaal was men afgeleid door een drietal grote edelherten die schrokken en wegrenden en de mannen die wilden volgen. Een foto was er niet gemaakt, en ik zat net te ver weg ….. mooi was het wel.

Weer bij het Boshuis aangekomen zat de route er op, althans …… richting Emst mochten we nog vol tegen de koude wind in trappen. En dat voelt na zo’n rit niet lekker. Bij de Musketiers zaten drie man ons op te wachten, zij hadden vanaf Niersen de kortste weg terug genomen en zaten al aan de warme koffie. Ook wij lieten ons de koffie en appeltaart goed smaken en konden weer op krachten komen. Toen we vertrokken arriveerde wat nog resteerde van groep 2, met vermoeide gezichten ploften ook die neer op een stoel voor een warm bakkie.

Ondanks de koude omstandigheden weer een geslaagde ochtend vond ieder.

Sander Pannekoek

Bekijk hier meer foto’s van deze rit.

Nieuwjaarsreceptie

Na vele jaren v.d. Schepop werd de nieuwjaarsreceptie dit keer noodgedwongen aan de overkant van de hoofdweg in Emst gehouden, bij “de Musketiers’. En de zaal liep behoorlijk vol met leden en aanhang van onze club om elkaar de hand te schudden voor weer een mooi fietsjaar.

De voorzitter verwees iedereen nog even het laatste clubblad door te lezen voor een mooi jaaroverzicht, hij wilde het kort houden. Redacteur Sander Pannekoek werd nog even in het zonnetje gezet en bedankt voor het jarenlang maken van dit prachtige blad.
Albert Dokter kreeg voor zijn 25 jarig lidmaatschap het bekende zilveren fietsertje aangeboden.

Het was een mooi jaar met de nodige hoogtepunten met tot slot nog de sportprijs ‘heel Epe beweegt’ voor de Gisola Emster Veldtoertocht. Een mooi afscheidscadeau voor de aftredende commissievoorzitter Hermen Jan van Petersen. Door de club werd hem hiervoor als dank nog het erelidmaatschap en een mooie fotocollage aangeboden welke was gemaakt door Sander Pannekoek.

Nieuw dit jaar was een trui voor de toerkampioen van 2017, en die eerste titel ging naar Gertie Tellegen die daar behoorlijk mee in zijn nopjes was.
Clubkampioen van 2017 Louis Boumeester kreeg vervolgens zijn kampioenstrui uitgereikt door de voorzitter.
Na de huldiging waren er nog wat dankwoorden en kon er geproost worden op een mooi fietsjaar.

Meer foto’s kun je hier bekijken

 

Heel Epe Beweegt-prijs 2017

Yes!     We have it!

Bijgekomen van de feestvreugde kunnen we je mededelen dat de Gisola Emster Veld ToerTocht de prijs “Heel Epe Beweegt” heeft gewonnen.

Een fantastisch resultaat, niet alleen voor onze vereniging, maar natuurlijk ook voor alle vrijwilligers die aan dit resultaat hebben bijgedragen.

In het bijzonder voor ons lid Henk Boeve die onze tocht heeft voorgedragen en ooit begonnen is met de organisatie van de tocht

En natuurlijk last but not least voor onze Hermen Jan van Petersen die 14 jaar lang deze tocht perfect heeft georganiseerd.

Wat een fantastische beloning voor deze prestatie en wat een prachtig afscheidscadeau voor deze organisator.

Groet.

Bert Albers

De “Gisola Emster Veldtoertocht” heeft 273 van de 516 stemmen gekregen die zijn uitgebracht op de Heel Epe Beweegt-prijs. Samen met de jurywaardering kwam dit op een eindscore uit van 40,46%.